Miasto Mińsk Mazowiecki

100. rocznica przybycia 7. Pułku Ułanów Lubelskich do Mińska Mazowieckiego

100 lat temu, 21 czerwca 1921 roku, po latach wojennych trudów walk o wschodnie granice Rzeczypospolitej przybył do Mińska Mazowieckiego na stały garnizon 7. Pułk Ułanów Lubelskich. Wcześniej, w  marcu 1921 roku, Marszałek Józef Piłsudski odznaczył pułk orderem Virtuti Militari. Dzięki projektowi „Rewia Kawalerii” realizowanemu z tej okazji przez Biuro Programu “Niepodległa” i Muzeum Ziemi Mińskiej w Mińsku Mazowieckim pod patronatem Ministra Obrony Narodowej Mariusza Błaszczaka oraz przy wsparciu Polskiej Fundacji Narodowej i Wojskowego Instytutu Wydawniczego  mieszkańcy Mińska Mazowieckiego stali się świadkami uroczystości związanych z 100. rocznicą przybycia 7. PUL do naszego miasta.

Realizatorem tego projektu było Towarzystwo Pamięci 7. Pułku Ułanów Lubelskich im. gen. Kazimierza Sosnkowskiego w Mińsku Mazowieckim, które już od 32 lat jest kontynuatorem pamięci, tradycji i barw tej jednostki polskiej kawalerii.

Uroczystości rozpoczęły się 19 czerwca w Muzeum Ziemi Mińskiej Dział 7. Pułku Ułanów Lubelskich (willa dr. Huberta), gdzie ułani przy ognisku opowiadali mieszkańcom historie związane z  pułkiem, a przy akompaniamencie gitary śpiewano pieśni kawaleryjskie. Główne uroczystości odbyły się 20 czerwca. Po Mszy Św. Odprawionej w kościele pw. NNMP goście honorowi, mieszkańcy, poczty sztandarowe oraz grupy rekonstrukcyjne przemaszerowali do dawnych koszar 7. Pułku Ułanów Lubelskich, gdzie aktualnie mieszczą się jednostki Żandarmerii Wojskowej. Wcześniej kawaleria w sile 37 koni i spieszona kawaleria w sile 15 ułanów przeszły przez park miejski na miejsce zbiórki, wywołując zachwyt odpoczywających tam mińszczan. Samochód Ursus, działon armaty Bofors (3 konie) i powóz (2 konie) pojechały wygodniejszą drogą asfaltową. Po dotarciu do budynku dowództwa, gdzie także przed wojną urzędował dowódca 7. Pułku Ułanów Lubelskich, nastąpiło uroczyste przywitanie pocztu sztandarowego. Meldunek dowódcy pocztu rotmistrza Konowrockiego przyjął dowódca Oddziału Specjalnego Żandarmerii Wojskowej ppłk Arkadiusz Wojtaczka i dowódca 7. Batalionu Kawalerii Powietrznej ppłk Maciej Bańkowski.

Po przemówieniach gości honorowych dowódca uroczystości wydał rozkaz do defilady, która zakończyła część oficjalną. Plac został oddany w ręce prezesa Towarzystwa Pamięci 7. Pułku Ułanów Lubelskich Zenona Duszczyka. Na początek zaprezentował się Szwadron Kawalerii Wojska Polskiego z musztrą paradną oraz władaniem szablą i lancą.

Ułani zaprezentowali cięcia szablą i najazdy z lancą na pozorniki. Następnie na placu pojawili się kaskaderzy z grupy Sunt Bros z pokazem „dżygitki”. Ta część szczególnie przypadła do gustu widzom, ponieważ jest bardzo emocjonująca i efektowna.  Na koniec części rekonstrukcyjnej zaprezentował się 7. PUL w pokazach działoczynów z armatą Bofors oraz spieszonego plutonu kawalerii. W doskwierającym upale ułani zaprezentowali umiejętności, które musieli posiadać wszyscy kawalerzyści. Pokaz strzelania z armaty bardzo podobał się młodszej części publiczności - dużo dymu i huku.

Kiedy z pola zeszli ostatni rekonstruktorzy, wkroczyli na nie współcześni ułani z kawalerii powietrznej, by pokazać ciągłość tradycji Wojska Polskiego. W hukach wystrzałów i wybuchu granatów zaprezentowali swoje umiejętności w walce. Po nich na pole wjechali samochodami żołnierze z Żandarmerii Wojskowej, prezentując ochronę lub odbijanie więźniów.

oprac. na podst. inf. organizatorów, fot. z arch. organizatorów